Goed bezig Tessa

Het is alweer dinsdag en dat betekent dat het de laatste dag is voor Ellen, Iepie, beppe en Tine op Curacao. Ze zullen vandaag om 15.15 uur worden opgehaald door de bus die hun naar vliegveld Hato brengt. Na ons gezamelijke ontbijt pakken ze hun laatste spullen in en brengen de koffers alvast in ons appartement. Toch wat een rare dag, zo'n dag van vertrek, je bent er klaar voor en dan moet je toch de dag nog doorkomen. We gaan wat souvenirs kopen bij het CDTC voor de kinderen van Ellen en Iepie. Naomi geeft aan dat ze ook al wat dingen gezien heeft die ze graag wil hebben. Ik koop voor Tessa een mooie vis, gemaakt van een kokosnoot voor op haar nieuwe kamer. Naomi koopt een mooie trui en pet. Brenda en Boris gaan vandaag met de auto op pad om het eiland te verkennen. Ze nemen afscheid van de familie en we zullen ze pas vanavond weer terugzien. We gaan met z'n allen nog heerlijk wat luieren bij het zwembad. Ook Maxime en haar ouders komen om wat te chillen bij het zwembad. Het kleine zwembad is dan gelijk vol. We maken wat gekke watergeluiden en Maxime schatert het uit. Als ik terugloop naar het appartement zie ik een kolibri zitten op een nestje. Wat een prachtig klein vogeltje. Ik maak er wat foto's van en even later is het beestje gevlogen. Ik kijk vluchtig even in het mini-nestje en zie in ieder geval 2 piepkleine eitjes liggen. Ik bemerk de schaduw van moeder kolibri en maak dat ik wegkom. Ik wil voorkomen dat het nest verlaten wordt door mijn nieuwsgierigheid. Gelukkig gaat de kolibri weer op haar nest. Rond een uur of één wordt de overgebleven bami van gisteren opgewarmd zodat de dames met een gevulde maag op reis kunnen gaan. Ze frissen zich allemaal op en Iepie houdt nog even siësta. Beppe trekt vast de lange broek aan voor de terugreis. Ze heeft last van jicht in haar linkervoet en loopt hierdoor moeizaam. We adviseren om straks op Hato maar mooi een rolstoel voor te regelen. Als het 15.15 uur is nemen Simon en Tessa afscheid van hen omdat ze weer richting CDTC moeten gaan voor therapie. Ik blijf en wacht tot de bus gearriveerd is. Ik kus een ieder en bedank hun voor hun inzet en gezellige aanwezigheid de afgelopen week. Het maakt het heel bijzonder dat ze erbij waren om dit met ons te beleven.Ik ga na hun uitgezwaaid te hebben direct door naar het CDTC kantoor omdat ik een workshop heb over 'prikkelverwerking in de praktijk'. De workshop wordt gegeven door Bibi, een fysiotherapeute. Ze verteld mij en de andere deelnemer hoe prikkels ervaren kunnen worden door mensen en met name ook de kinderen die hier komen. Je hebt er die overgevoelig zijn voor prikkeling maar ook die de prikkeling haast niet ervaren en zichzelf hiervoor soms slaan of bijten om prikkeling waar te kunnen nemen. Ze geeft aan dat bewustwording van het eigen lichaam d.m.v. druk ervaren kan worden. Ze geeft aan met welke hulpmaterialen prikkeling gedaan kan worden en waar dit toe kan leiden. Bibi heeft een aantal werkstations gemaakt waarbij wij prikkeling zullen ervaren. We starten met een blinddoek en waarbij we elkaar een bepaald parcours laten volgen. Verder staan er 2 emmers klaar, waarbij 1 hand in een handschoen in het water mag en 1 hand in de emmer met ijsklontjes verdwijnt. Ook heeft een pad met verschillende ondergronden en op- en afstapjes. Later evalueren we hoe we de verschillende onderdelen hadden ervaren, wat gaf prikkeling en wat niet. Een leuke, leerzame workshop die je even laat stilstaan bij wat prikkeling kan doen. Ik mis de therapie en daarom beschrijft Simon nog even hoe die verlopen is. Tessa was opgewekt toen ze Sebastian en Philip in het verzier kreeg. Blijkbaar had ze er zin in. Tessa had veel plezier in het water en we hoorden vele woordjes voorbij komen. Ook het zoute water "happen" zoals ze regelmatig doet/deed blijft nu bijna achterwege. Halverwege de watersessie moet Tessa opnieuw even uit het water en opnieuw laat ze blijken dat ze er liever in blijft. Op het instabiele dock zijn ze bezig met haar evenwicht op het moment dat ze op beide knieën zit. Na een tiental minuten laat ze met een luidkeels "jaaaa" blijken dat ze blij is om weer het water in te mogen. Na afloop verteld Sebastian dat de oefeningen binnen veel beter gingen dan de dag daarvoor. Blijkbaar heeft het weekend en dus het "niets" doen daar toch voor gezorgd. Als we weer bij ons appartement zijn maak ik het eten klaar. Boris en Brenda gaan uit eten en wij besluiten na een vermoeiende en erg warme dag om vroeg naar bed te gaan .Boris, Naomi en ik gaan morgenvroeg om half zeven zeevissen, dus vroeg opstaan. Rond elf uur schrikken we wakker van een werkelijk knetterend onweer en daarbij ook nog bakken met water. Vandaag, woensdag, horen we dat op delen van Curacao de stroom is uitgevallen en dat dit tot ongeveer twee uur heeft geduurd. Geen pretje om zolang met deze hitte zonder je airco te moeten...